Գրքի քննարկում՝ Ռ. Բախ ՙՙՋոնաթան Լիվինգսթոն ճայը՚՚
«Քանի կյանք է հարկավոր եղել, մինչև կծնվեր առաջին միտքն այն մասին, որ կյանքում շատ ավելի բարձր բաներ կան, քան ուտելը, կռվելն ու իշխելը»։ Ռիչարդ Բախ
Ապրիլի 23-ին դպրոցի նիստերի դահլիճում վեցերորդցիներն էին /ուսուցիչներ՝ Հ. Կարապետյան, Ա. Մալխասյան, Գ. Գալստյան/:
Գրքի քննարկում էր՝ Ռ. Բախի ՙՙՋոնաթան Լիվինգսթոն ճայը՚՚: Ընթերցել էին ստեղծագործությունը, եկել էին արտահայտելու իրենց զգացումներն ու մտքերը:
Նովելը մի ճայի մասին է, որը սովորում էր կյանքն ու թռիչքը և ձգտում ինքնակատարելագործման։
1970 թվականին հրատարակելով իր պատմվածքը՝ Ռիչարդ Բախը չէր էլ կարող պատկերացնել, որ այն հաշված շաբաթների ընթացքում իսկական բեսթսելլեր է դառնալու: Իր հարցազրույցներից մեկում նա խոստովանել է, որ պատմվածքի գաղափարն ասես վերևից է եկել իրեն, իսկ այն գրելու ամբողջ ընթացքը տևել է ընդամենը մի քանի ժամ: 4 տարվա ընթացքում Ջոնաթան Լիվինգսթոն Ճայը հասավ աշխարհի բոլոր անկյունները և վաճառվեց միլիոնավոր օրինակներով:
Գիրքը շատ փոքրածավալ է՝ մոտ 20 էջ, և ընթերցվում է մի շնչով: Գրքի նկարագրությունները պարզ են, միևնույն ժամանակ՝ շատ գրավիչ ու հիշվող: Փիլիսոփայական խորը մտքերը այստեղ արտահայտված են պարզ ձևով և հասկանալի են ընթերցողներին: Գրաքաննդատաներն ու ընթերցողները բնորոշում են այն որպես գիրք, որտեղ չկա ոչ մի ավելորդ բառ:
Երեխաները պատմեցին հեղինակի մասին, նովելի բովանդակությունը, ընթերցեցին իրենց ընդգծած, առավել հետաքրքրած արտահայտությունները: Հարցեր առաջադրեցին միմյանց՝ ստուգելու, թե ով ինչպես է ընկալել նովելի ասելիքը: Ուշագրավ էր, որ անցկացրին նաև համեմատություն նախորդ տարի իրենց անցած հեքիաթներից մեկի՝ ՙՙԹռիչք՚՚-ի հետ. կյանքում առաջ կգնաս, եթե գերնպատակդ ուտելը չլինի, կտարբերվես գորշ միջավայրից, եթե կարողանաս երազել, երազել թեկուզ աներևակայելին, հետո երազանքը դարձնես նպատակ ու օր օրի մի քայլով մոտենաս դեպի այն: Քեզ կծաղրեն, կհեգնեն, կլքեն, բայց երբ քո համառությամբ հասնես նպատակիդ, կհիանան քեզնով, կուզեն նմանվել քեզ:
Ապրիլի 23-ին դպրոցի նիստերի դահլիճում վեցերորդցիներն էին /ուսուցիչներ՝ Հ. Կարապետյան, Ա. Մալխասյան, Գ. Գալստյան/:
Գրքի քննարկում էր՝ Ռ. Բախի ՙՙՋոնաթան Լիվինգսթոն ճայը՚՚: Ընթերցել էին ստեղծագործությունը, եկել էին արտահայտելու իրենց զգացումներն ու մտքերը:
Նովելը մի ճայի մասին է, որը սովորում էր կյանքն ու թռիչքը և ձգտում ինքնակատարելագործման։
1970 թվականին հրատարակելով իր պատմվածքը՝ Ռիչարդ Բախը չէր էլ կարող պատկերացնել, որ այն հաշված շաբաթների ընթացքում իսկական բեսթսելլեր է դառնալու: Իր հարցազրույցներից մեկում նա խոստովանել է, որ պատմվածքի գաղափարն ասես վերևից է եկել իրեն, իսկ այն գրելու ամբողջ ընթացքը տևել է ընդամենը մի քանի ժամ: 4 տարվա ընթացքում Ջոնաթան Լիվինգսթոն Ճայը հասավ աշխարհի բոլոր անկյունները և վաճառվեց միլիոնավոր օրինակներով:
Գիրքը շատ փոքրածավալ է՝ մոտ 20 էջ, և ընթերցվում է մի շնչով: Գրքի նկարագրությունները պարզ են, միևնույն ժամանակ՝ շատ գրավիչ ու հիշվող: Փիլիսոփայական խորը մտքերը այստեղ արտահայտված են պարզ ձևով և հասկանալի են ընթերցողներին: Գրաքաննդատաներն ու ընթերցողները բնորոշում են այն որպես գիրք, որտեղ չկա ոչ մի ավելորդ բառ:
Երեխաները պատմեցին հեղինակի մասին, նովելի բովանդակությունը, ընթերցեցին իրենց ընդգծած, առավել հետաքրքրած արտահայտությունները: Հարցեր առաջադրեցին միմյանց՝ ստուգելու, թե ով ինչպես է ընկալել նովելի ասելիքը: Ուշագրավ էր, որ անցկացրին նաև համեմատություն նախորդ տարի իրենց անցած հեքիաթներից մեկի՝ ՙՙԹռիչք՚՚-ի հետ. կյանքում առաջ կգնաս, եթե գերնպատակդ ուտելը չլինի, կտարբերվես գորշ միջավայրից, եթե կարողանաս երազել, երազել թեկուզ աներևակայելին, հետո երազանքը դարձնես նպատակ ու օր օրի մի քայլով մոտենաս դեպի այն: Քեզ կծաղրեն, կհեգնեն, կլքեն, բայց երբ քո համառությամբ հասնես նպատակիդ, կհիանան քեզնով, կուզեն նմանվել քեզ:
