Ավելի մոտ կանգնենք բնությանը
Սեպտեմբերի 26-ին, կենսաբանության ուսուցչուհի տիկին Բուլդոյանի ուղեկցությամբ 7-9-րդ դասարանի աշակերտները, այցելեցին Աշտարակի Կարին գյուղի տնկարան: Տնկարանը հովանավորում է ATP կազմակերպությունը: Աշակերտները ստացան բազում գիտելիքներ և մեծ բավականություն: Առաջնահերթ նրանք մասնակցեցին մի փոքրիկ դասի, որը վերաբերում էր միջավայրի գործոններին և հիմնախնդիրներին: Երեխաները վեր հանեցին աղբի, ծառահատման և շատ ուրիշ խնդիրներ: Հաջորդեց ամենահետաքրքիր մասը՝ աշակերտները ամբողջ տնկարանը ,,ոտնատակ,, արեցին և գտան այնպիսի հետաքրքիր ծաղիկներ ու բույսեր, պտուղներ ու ծառեր, որ խոսքերով նկարագրելը անհնար է: Ամեն մի տնկի մի հրաշք էր: Հատուկ նշեմ, որ աշակերտներին դուր եկավ ունաբ կոչվող պտուղը: Ճիշտ է, մենք այնտեղ 3-4 ժամ մնացինք (թեկուզ 3-4 օր կմնաինք), բայց ոչ ոքի հիշողությունից չի ջնջվի այդ հիշարժան պահերը:
Մենք հասկացանք, որ ԱՌԱՆՑ ԲՆՈՒԹՅԱՆ ԱՆՀՆԱՐ Է ԿՅԱՆՔԸ:
Աշակերտները վերադարձան տուն, բերելով իրենց հետ մի մեծ ճամպրուկ, որի մեջ էին այնտեղի սիրալիր մարդիկ, անմոռաց պահերը, ծառն ու ծաղիկը, անհրաժեշտ դասը և զգացողությունները, որ հնարավոր չէ նկարագրել ու փոխարինել մեկ այլ բանով:
Օ՜, հրաշք է բնության գրկում աշխատելը: Երանի ԿԱՐԻՆ գյուղի տնկարանի աշխատկիցներին:
Սեպտեմբերի 26-ին, կենսաբանության ուսուցչուհի տիկին Բուլդոյանի ուղեկցությամբ 7-9-րդ դասարանի աշակերտները, այցելեցին Աշտարակի Կարին գյուղի տնկարան: Տնկարանը հովանավորում է ATP կազմակերպությունը: Աշակերտները ստացան բազում գիտելիքներ և մեծ բավականություն: Առաջնահերթ նրանք մասնակցեցին մի փոքրիկ դասի, որը վերաբերում էր միջավայրի գործոններին և հիմնախնդիրներին: Երեխաները վեր հանեցին աղբի, ծառահատման և շատ ուրիշ խնդիրներ: Հաջորդեց ամենահետաքրքիր մասը՝ աշակերտները ամբողջ տնկարանը ,,ոտնատակ,, արեցին և գտան այնպիսի հետաքրքիր ծաղիկներ ու բույսեր, պտուղներ ու ծառեր, որ խոսքերով նկարագրելը անհնար է: Ամեն մի տնկի մի հրաշք էր: Հատուկ նշեմ, որ աշակերտներին դուր եկավ ունաբ կոչվող պտուղը: Ճիշտ է, մենք այնտեղ 3-4 ժամ մնացինք (թեկուզ 3-4 օր կմնաինք), բայց ոչ ոքի հիշողությունից չի ջնջվի այդ հիշարժան պահերը:
Մենք հասկացանք, որ ԱՌԱՆՑ ԲՆՈՒԹՅԱՆ ԱՆՀՆԱՐ Է ԿՅԱՆՔԸ:
Աշակերտները վերադարձան տուն, բերելով իրենց հետ մի մեծ ճամպրուկ, որի մեջ էին այնտեղի սիրալիր մարդիկ, անմոռաց պահերը, ծառն ու ծաղիկը, անհրաժեշտ դասը և զգացողությունները, որ հնարավոր չէ նկարագրել ու փոխարինել մեկ այլ բանով:
Օ՜, հրաշք է բնության գրկում աշխատելը: Երանի ԿԱՐԻՆ գյուղի տնկարանի աշխատկիցներին:
